การเปลี่ยนแปลงของบรรพบุรุษเป็นแนวทางการปรับตัวด้านสิ่งแวดล้อมในอนาคต

ความเป็นพลาสติกมีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญในช่วงแรกของการล่าอาณานิคมในสถานที่ใหม่ๆ หรือเมื่อสัมผัสกับสารพิษในสิ่งแวดล้อม งานวิจัยใหม่ที่เผยแพร่ในNature Ecology & Evolutionแสดงให้เห็นว่าความเป็นพลาสติกในระยะแรกสามารถมีอิทธิพลต่อความสามารถในการวิวัฒนาการดัดแปลงพันธุกรรมเพื่อพิชิตแหล่งที่อยู่อาศัยใหม่ Sea campion ดอกไม้ป่าชายฝั่งจากสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ได้ปรับตัวให้เข้ากับของเสียจากเหมืองแร่ที่อุดมด้วยสังกะสีซึ่งเป็นพิษจากยุคอุตสาหกรรม ซึ่งคร่าชีวิตพืชชนิดอื่นๆ เกือบทั้งหมด พืชที่ทนต่อสังกะสีมีวิวัฒนาการมาจากประชากรที่ไวต่อสังกะสีตามชายฝั่งแยกจากกันในที่ต่างๆ หลายครั้ง เพื่อให้เข้าใจถึงบทบาทของความเป็นพลาสติกในการปรับตัวอย่างรวดเร็ว ทีมนักวิจัยที่นำโดยมหาวิทยาลัย Bangor ได้ทำการทดลองกับปลาเปี้ยนทะเล เนื่องจากความทนทานต่อสังกะสีมีการพัฒนามาหลายครั้ง ทำให้นักวิจัยมีโอกาสที่จะตรวจสอบว่าความเป็นพลาสติกจากบรรพบุรุษทำให้มีโอกาสมากขึ้นที่ยีนเดียวกันจะถูกใช้โดยประชากรต่างๆ อนาคต ที่สัมผัสกับสภาพแวดล้อมเดียวกันหรือไม่ ด้วยการให้พืชที่ทนทานและไวต่อสภาพแวดล้อมที่เป็นพิษเป็นภัยและปนเปื้อนสังกะสี และการวัดการเปลี่ยนแปลงของการแสดงออกของยีนในรากของพืช นักวิจัยสามารถเห็นได้ว่าความเป็นพลาสติกในบรรพบุรุษชายฝั่งได้ปูทางให้การปรับตัวเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร . ดร. อเล็กซ์ ปาปาโดปูลอส อาจารย์อาวุโสแห่งมหาวิทยาลัยบังกอร์อธิบายว่า: "เปี้ยนทะเลมักจะเติบโตบนหน้าผาและชายหาดที่มีกรวด แต่การทำเหมืองได้เปิดช่องทางใหม่ให้กับพวกมันซึ่งพืชชนิดอื่นไม่สามารถใช้ประโยชน์ได้ การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าพลาสติกที่มีประโยชน์บางอย่างในพืชชายฝั่งได้ช่วยให้พืชในเหมืองสามารถ ปรับตัวเร็วมาก" อเล็กซ์กล่าวเสริม หากยีนตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมใหม่ในทางที่เป็นประโยชน์ในพืชบรรพบุรุษ ก็มีโอกาสมากขึ้นที่ยีนนั้นจะถูกนำกลับมาใช้ใหม่ในทุกสายเลือดที่ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่อย่างอิสระ ความเป็นพลาสติกฟีโนไทป์อาจทำให้มัน มีแนวโน้มว่าจะมีผลลัพธ์ทางวิวัฒนาการแบบเดียวกันหากมีการเล่นซ้ำเทปแห่งชีวิต หากเราเข้าใจการตอบสนองของพลาสติกที่สปีชีส์มีต่อการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม เราอาจพร้อมมากขึ้นในการทำนายผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อความหลากหลายทางชีวภาพ"