ภาวะเหงื่อออกมาก

Bradley Ferguson วิเคราะห์ระดับความเครียดของวัยรุ่นแปดคนที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากโรคออทิสติกสเปกตรัมที่ The Center for Discovery ซึ่งเป็นสถานสงเคราะห์ในนิวยอร์กที่ให้การดูแลขั้นสูงและการวิจัยสำหรับบุคคลที่มีปัญหาซับซ้อน การใช้เครื่องตรวจวัดที่ข้อมือและข้อเท้า เฟอร์กูสันพบว่ามีกิจกรรมอิเล็กโทรเทอร์มอลในร่างกายเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นผลมาจากระดับ ภาวะเหงื่อออกมาก ที่เพิ่มขึ้น 60% ของเวลาก่อนที่บุคคลจะแสดงปัญหาทางพฤติกรรม Ferguson ผู้ช่วยศาสตราจารย์วิจัยใน แผนกจิตวิทยาสุขภาพ รังสีวิทยา และศูนย์ทอมป์สันเพื่อออทิสติกและความผิดปกติทางพัฒนาการทางระบบประสาท "หากผู้ปกครองหรือผู้ดูแลเด็กได้รับแจ้งล่วงหน้าว่าระดับความเครียดของบุตรหลานกำลังเพิ่มสูงขึ้น พวกเขาอาจมีโอกาสที่จะเข้าไปแทรกแซงและลดสถานการณ์ก่อนที่จะเกิดปัญหาพฤติกรรม" เฟอร์กูสันอธิบายว่าวิธีการแทรกแซงที่เป็นไปได้อาจรวมถึงการพาเด็กออกจากสิ่งแวดล้อมหรือกิจกรรมที่ก่อให้เกิดความเครียด เช่นเดียวกับการให้เข้าถึงสิ่งของที่เด็กชอบมีปฏิสัมพันธ์ด้วยเพื่อพยายามทำให้พวกเขาสงบลง เฟอร์กูสันกล่าวว่า "บุคคลที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากโรคออทิสติกสเปกตรัมมักจะไม่สามารถสื่อสารความรู้สึกไม่สบายทางวาจาได้เมื่อพวกเขาเกิดความเครียด" เฟอร์กูสันกล่าว "อย่างไรก็ตาม ร่างกายของพวกเขายังคงตอบสนองต่อความเครียดเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ดังนั้น การได้รับการแจ้งเตือนถึงการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมของอิเล็กโทรเทอร์มอลสามารถช่วยให้พ่อแม่และผู้ดูแลสามารถเข้าแทรกแซงได้ก่อนที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่เป็นปัญหา โดยมีเป้าหมายเพื่อให้มั่นใจถึงสุขภาพและความปลอดภัยของผู้ที่เกี่ยวข้อง" Ferguson ร่วมมือในการศึกษากับ David Beversdorf ศาสตราจารย์ด้านรังสีวิทยา ประสาทวิทยา และจิตวิทยาใน MU College of Arts and Science ตลอดจนผู้ตรวจสอบหลักของ Cognitive Neuroscience Laboratory ใน MU School of Medicine เฟอร์กูสันยังร่วมมือกับ Theresa Hamlin, Johanna Lantz และ Tania Villavicencio ที่ The Center for Discovery และ John Coles ที่ Calspan-University of Buffalo Research Center และ The State University of New York ที่ Buffalo Beversdorf กล่าวว่า "งานสำคัญกำลังดำเนินการเพื่อระบุตัวทำนายเมื่อบุคคลออทิสติกมีความเสี่ยงสูงสุดที่จะมีพฤติกรรมผิดปกติ" Beversdorf กล่าว "งานวิจัยนี้เน้นย้ำถึงความแปรปรวนของแต่ละบุคคลในการตอบสนองนี้ที่ต้องพิจารณา และอาจมีผลกระทบต่อแนวทางการรักษาเฉพาะบุคคลในอนาคต"